Je had er waarschijnlijk bij moeten zijn

Zijn huisbaas in Frederiksberg heeft hem eruit gegooid en Tue kan nergens heen. Terugkeren naar zijn ouders in Skive is ondenkbaar. Het enige wat hij nog bezit is zijn laptop, een plant en een sporttas met kleding. Overdag verkoopt Tue op straat krantenabonnementen en ’s nachts slaapt hij in een van de achterkamertjes op de redactie. Hier ontmoet hij Victoria, die hem een slaapplek aanbiedt in het landhuis van haar moeder, een succesvol architect. Het wordt een interessante ervaring, maar toch staat Tue al snel weer op straat. Hij zwerft rond en moet onderdak zoeken op de raarste plekken en bij dubieuze types. Wat kan hij nog ‘thuis’ noemen?

Je had er waarschijnlijk bij moeten zijn is een rauwe maar humoristische roman over buitenstaanders, ontheemding en het vinden van een thuis.

'Overtuigend en ontroerend einde van de geweldige Tue-trilogie.' - Litteratursiden

'Wat een ontroerende roman. Deze recensent hield het niet droog.' - Berlingske